Het waait, de zon schijnt en het is Zondag: dan is in Nederland de stroom bijna gratis en gaat bij mij thuis van alles aan. Er wordt hier warmwater gemaakt, (af)gewassen en stofgezogen voor een habbekrats. Het ontbreekt in Europa aan normstelling om adaptief verbruik mogelijk te maken voor iedereen. Het komt erop neer dat alleen rijken (en technisch vernuftigen) de vruchten plukken van de verdere vermarkting van energieproductie en distributie.

Het kost niets, eisen stellen aan nieuwbouw, witgoed en electronica. Maar dat moet dan wel in een ander tempo dan waarin normstelling voor telefoonladers gegaan is. Daar heeft Brussel 25 jaar over gedaan; toen ze daar mee begon was de markt nog verdeeld tussen Nokia, Ericsson en Motorola!

Het gevoel van een blockparty, maar dan in je huiskamer. Deze koningsnacht in de IJzaal van de Tolhuistuin. Fijne jazzy, funky beats en vocale house tracks.

Boot helemaal schoon gespoten bij Robbert. Nu hij schoon is zie ik zelf pas hoe vies hij was. Hij blijft daar even logeren zodat ook hij Koningsdag zonder kleerscheuren overleeft.

Vorig jaar al geprobeerd de schutting aan de zuidzijde te vervangen door een beukenhaag, maar die is toen niet echt aangeslagen. Toen had ik ze ook niet helemaal in het goede seizoen geplant. Donderdagavond een nieuwe poging gedaan. 29 jonge beukjes de grond in, samen met stekjes voor een klimroos.

Zo ! 6 palen de grond in op, precies waar ik ze hebben wilde. Ik ben hierin een stapje verder gegaan dan ik gewoon ben. Namelijk bedacht hoe ik het zo makkelijk mogelijk kon maken; Niet het allermooist of het allergoedkoopst; Nee, het makkelijkst. Zo standaard dat ik het door een ander kan laten afmaken. Heb zelfs geluisterd naar Jacob en Daniel van de Palenboot over hoe wat, hoelang en waar.

Ik leer het misschien ooit nog in dit leven.

Xavier boot, De meest jongensachtige man die ik ken EN een hele goede pianist speelde Philip Glass en zijn eigen stukken met ingemixte sammples en live tibetaanse zang. En dat ook nog eens op een van mijn favoriete plekjes van Amsterdam, de 18e van de Overhoeks.

Mario Sarrechia, die ik heb leren kennen toen hij in café Jones werkte, speelde vanavond samen met het mooie VU-kamerkoor in de Waalse kerk. Het was prachtig !

Nes, Ik woon er zo goed als bovenop, de theaterstraat van Amsterdam. Toch ga ik helemaal niet zo vaak naar theater, de keren dat ik het doe, is omdat ik de titel me trekt, de kassa open is, en er nog een kaartje voor dezelfde avond te koop is.

Zo ook vanavond. Het was fijn en goed en uitzonderlijk grappig Myrte Siebinga zoekt een kamer van toneelgezelschap De Warme Winkel.

Wicked Jazz organiseert 1 Maart weer een dansfeestje op de 18e van de Overhoeks. Zin in !

Op zoek naar een list voor de lege batterij van m’n autosleutel vond ik vele instructables met daarbij de klacht dat deze niet zonder breek- en soldeerwerk te vervangen is. Meestal met daarbij een beschuldiging van geldklopperij. Nieuwe sleutel is inderdaad niet gratis, maar een nieuwe auto aanmerkelijk duurder,

Na 14 jaar laadde bij mij ėėn van de autosleutels niet meer op (het is een accuutje); Ruim voorbij de gemiddelde levensduur van een auto. En 14 jaar is de batterij er níét door nieuwsgierige vingers uitgepeuterd. Prima dus !

Maar nu is hij op en ik wil daar wat aan doen. Als je een oester kan openmaken dan lukt dit. Ook hier doek gebruiken om SEHbezoek te voorkomen. Youtube-willy-wortels raadden mij aan om op ebay de versie te bestellen met de pootjes op precies de goede plek. Dat deze alleen nog maar op ebay is te vinden komt omdat hij niet meer gemaakt wordt. Je bent dan met veel liefde en toewijding een stokoude batterij in je sleutel aan het knutselen.

Ik kocht een VL2020 met pootjes die nog wel gemaakt wordt voor 6 euro en soldeerde er een draadje aan.

De zomer in 10 Seconden

Kleine lefgozer opgehaald bij de poezenboot, iedereen weer blij!

USB Retrofit in mijn “nieuwe” youngtimer

Mocht je mijn blogje zolangzamerhand niet meer aan kunnen zien omdat het alleen maar over de hond gaat en hoe geweldig hij wel niet is: Dat snap ik! Vandaar dat wij met groot aplomb “Amid” introduceren. Een aanloopkat die bij mijn buurman in Friesland is aan komen waaien en zo goed met Koen door de deur kon dat we die maar mee naar Amsterdam hebben genomen. Hier is hij voornamelijk aan de wandel, maar zo ziet het erui als hij eventjes “hallo” komt zeggen .

Koen rent harder de piste af dan ik durf te skiën. Operatie “hond mee de bergen in” lijkt mij geslaagd.

Overdag, tussen 09.00 en 14.00 laat ik Koen alleen achter in het Hotel. Ik had daar een licht schuldgevoel over, maar daar ben ik na het zien van onderstaand tafereel helemaal van genezen.

Na enig overleg vinden de liftmensen het helemaal prima als hij aan het eind van dag mee naar boven gaat. Beetje buiten de pistes blijven en dan komt alles goed. Koen ziet voor het eerst sneeuw in zijn leven en vindt het hier prachtig. Ik ook!

Zo! Ma maanden mijzelf te hebben opgesloten, voornamelijk in Friesland, weer eens de wijde wereld in. Ik was van mijn fiets gevallen en een tikkeltje harder dan ik in eerste instantie dacht. Vandaar de radiostilte van de afgelopen tijd.

Met de zuster en de nicht en hond naar het vertrouwde Zürs met de trein. Dat was een beetje een test van prikkeltolerantie maar daarna was het een grote oase van rust, reinheid en regelmaat.

The, Kaat en Pia op bezoek; Nog meeer Feest!

Als je last hebt van de muziek van de buren kan je beter gewoon het diner even opschirten en eerst even een dansje maken, zo geschiede.

Moon en Lies op bezoek voor het 3e jaar op rij; Feest! Eersts hebben ze me geholpen met de laatste loodjes van het klusprogramma maar daarna is er vooral ouderwets gekeet!

Ik dacht eigenlijk dat het huisje al klaar was, maar als je dan je buurmans zo bezig ziet …

Echt een paar dagen voordat ik een berg verse grond ging uitspreiden om de stortplek voor tuinafval om te toveren tot een trailerhellinkje voor mijn laser raakte de afwatering verstopt; Een afwatering waar ik het bestaan niet van wist.

Net op tijd om de pijp op te graven en te verlengen. Anders was mijn trailerhellinkje maar een kort leven gegund geweest.

Sommige dingen zou nooit zelf kopen terwijl ik het eigenlijk heel graag wil hebben; Mijn zusje begrijpt dat heel goed. Wat een feest !

Auto vol geladen met spullen voor friesland; doet ie het niet meer. Het 23 jaar oude beestje was toe aan een nieuwe bobine. Die had de wegenwachtbroeder gelukkig bij zich en na een 20 minuutjes samen sleutelen waren we weer op weg.

Deze week spotte Douwe in de dockummer courant een advertentie van de gemeente waarin werdt aangekondigd dat we gratis compost konden komen ophalen. Mijn Gazon moest sowieso worden uitgevlakt en bijgezaaid dus wij zijn meteen 2 aanhangwagens vol gaan halen en aan de slag gegaan.

Zo komen buurman en buurman wel deze lente door

Tegenwoordig zit ik aan het zelfde bureau te werken als waaraan ik mijn huiswerk vroeger maakte. Moeders huis aan de OudeSchans is nu echt helemaal leeg en leveren we aanstaande dinsdag op aan de nieuwe eigenaars. Aan rituelen heeft het niet ontbroken.

Het mooiste mobieltje heeft nu signal-berichtjes fasciliteit erop gezet. het lijkt erop dat mensen met goede smaak ook hun verstand erbij houden als het om privacy gaat. Wordt ik blij van; misschien wordt het nog wat in deze wereld.

signal on punk

Vanavond in de Nieuwe Anita; Joris en Iris als sidekick van de risikootjes. Berry en ik doen uiteraard weer mee.

Deze zondag aan het leegruimen op de Oudeschans en daar de de DVD-Box “italiaanse meesterwerken” van het NRC gescored. Een hele doos vol “behang films”. Begonnen met Boccaccio ‘70 vanavond. Ik heb sowieso hele fijne associaties bij Milanees gewauwel en dan ook nog met schaamteloze georchestreerde lieriek van Felini.

Daar heb ik weer zin in !

Ook weer van marktplaats; een nauwelijks gerbuikte stomer van Gaggenau. Eigenlijk is het niets anders dan een geisoleerd kleine spoelbak die op constante temperatuur blijft. Het product was (net als de lift oven) niet een heel groot succes. Ik ga hem een beetje anders gebruiken dan ooit bedoeld. Ik ga er vooral energiezuinig pasta in koken en Sous-Vide voorgaren.

Vandaag kreeg ik mijn pasta-mand ervoor binnen; deze kostte me bijna net zoveel als ik voor het hele apparaat heb betaald

Oud en nieuw met de haantjes gevierd en alvast een eerste site voor de verhuur in elkaar gedraaid. Het is overigens vooral de bedoeling dat ik er zelf ga zitten :smile:

Zo dus; Tevreden in mijn nieuwe huisje aan het Lauwersmeer. Na twee daagjes van wat kleine klusjes en een rit naar de vuilstort ben ik voorlopig tevreden. Nu lekker met Douwe aan de Bolo en het bier, vroeg naar bed en hopen dat de vorst een beetje doorzet.

UPDATE: 06-01-2022 Een extraatje over eten hier uit de buurt

Douwe en Anne-Beitske zorgden middels ingesloten film voor een geheel covid verantwoorde overdracht van het huisje in Friesland.

Als je dit leest ben ik vermoedelijk al onderweg.

Naarden 24 Augustus 1942 - Amsterdam 19 December 2020

Het is ondertussen een jaar geleden dat mama er tussenuit piepte. Nu een jaar later ben ik niet alleen trots op mama maar ook op ons. Hoe we dit in lieve vrede en met het grootste geduld en stamina dat je van elkaar mag vergen hebben volbracht. Ondertussen is vrijwel alles in kannen en kruiken en richten wij ons op de tweede helft van het leven.

Gek genoeg biedt het autoluwe beleid, dat Amsterdam aan het doorzetten is, een leuke bijkomstigheid voor de binnenstedelijke autobezitter.

De gemeente wil het winkelende publiek niet langer met hun PC-Hooft-traktor de binnenstad inlokken; Dus de parkeergarage onder het rokin is nu voor een groot deel beschikbaar gemaakt voor vergunninghouders van de wallen. Dat is ook nodig want daar verdwijnen een hele berg parkeerplaatsen en er wordt de komende jaren aan de wallekant gewerkt.

Dat betekent dat ik weer kan gaan uitkijken naar een open autootje; Het wordt vrijwel zeker een e30!

Ouderwest vrouwvriendelijk sexistisch (hier krijg ik vast gedonder over). Bond red ‘t vege lijf met een combinatie van jongensachtige zelfoverschatting en een doorgeprikte illusie van vrouwelijke onafhankelijkheid. Soundtrack door Burt Bacharach !

Cast: David Niven, Peter Sellers, Ursula Andress, Orson Welles, Woody Allen en Jean-Paul Belmondo

Ik begin steeds meer fan te worden van wat ik “behang films” noem. Waar je eigenlijk meer een fijn beeld dan een verhaal mee in huis haalt. Dat dus deze zondagmiddag!

Energiezuinige Gaggenau liftoven

In mijn queste om

1. mijn huis mooi te maken
2. mijn huis energiezuinig te maken
3. voor een dubbeltje op de eerste rij te zitten

heb ik gisteren een nieuw hoogtepunt bereik: Op markplaats vond ik voor 5% van de nieuwprijs (ja je leest het goed) de Gaggenau liftoven. De warmte gaat niet verloren als je hem open doet. Verder is de bodem van de oven van keramisch glas zodat je pizza’s direct op de bodem kan bakken (geen steen die eerst een uur op temperatuur moet komen)

Hij is zo weggeplukt uit Equals !

Aanmerkelijk makkelijker hier te vinden dan ergens in een la: de gebruiksaanwijzing

Veerboot naar Kristiansand

Om drie uur ‘s-middags aan boord en de volgende ochtend rijden we brunch op Utnes tegemoet. Er gaat deze zomer een veerboot van Eemshaven rechtstreeks naar Kristiansand. 60% goedkoper en 100% Leuker dan de vlucht.

www.hollandnorwaylines.com code: earlybird

In Paradiso Noord (tolhuistuinen)

Gisteravond nam mijn knuffeltukker deze wallenkakker mee naar deze Canadese rockers. Uiteraard kwamen we daar ook JJ Janssen met zijn gitaar-muziek-connoisseursclub tegen. Het was heel fijn!

Kom jij maar binnen ventje !

Als ik deze foto zie snap ik opeens best dat sommige mensen een beetje bang voor haar zijn, maar ze is echt heel lief.

door Mr & Mevr Koot en de Risikootjes

Gisteravond samen met Berry voor het eerst meegedaan en niet eens laatsten geworden; Vooral erg gelachen. De volgende sessie is December de 23e. De risikootjes zijn Joris en Iris! Maar eens even kijken of ik Xander of Nando zo gek kan krijgen om aan te sluiten.

Inschrijven kan door te mailen naar djsmrmevrkoot@gmail.com

en Anne-Beitske wijdt het één en ander alvast in

Terwijl de familie v/d Meer en ik bij Fleur in Haarlem de koopakte tekenden klom Anne-Beitske alvast op het dak.

Practiseer wat u predikt

Er was een waaier aan redenen om mijn Feamna-Enova weg te doen, waaronder zijn gewicht, maar de voornaamste reden was dat hij onwaarschijnlijk veel stroom gebruikte. Vandaag kocht ik, voor 1/8 van het bedrag waar ik de Feama op marktplaats voor verkocht, bij de bijenkorf een ESE-apparaat (demo-model).

Niet bijzonder, wel trots

Het is vandaag precies een jaar gelden dat ik samen met Daniël mijn laatste sigaret rookte. Terugkijkend was het vooral een hele vreemde gewoonte.

Na een zeer geslaagde CapCup in Hoorn, waar de voornaamste prestatie geleverd is aan boord van de Allegro, varen we nu voor-het-lapje terug naar Lelystad onder begeleiding van “les meilleurs 69”. En hoewel de vorige zin stijf lijkt te staat van infantiele toespelingen is dat geenszins de bedoeling geweest.

Het voelt een beetje als verraad maar er is mij op het hart gedrukt dat het niet zo ervaren wordt. Al na het eerste jaar, wat heerlijk was, ziet het er naar uit dat ik mijn seizoensplek op camping Flapper ga opgeven. De vaste stek in Friesland is niet een Pipowagen in Gaastmeer geworden maar een huis aan ‘t Lauwersmeer. Nu hier nog lekker aan ‘t het rondzeilen. De foto is van Barbara in m’n Laser bij de nieuwe boothelling.

Koen is de hond. Coen is eigenaar van de golf- en kitesurfschool op Schiermonnikoog bij paal 5. Het is een waanzinnig stuk water met een bank voor de deur die enige beschutting bied tegen de ruigheid van de Noordzee. Toen ik daar aan het begin van deze zomer 2 lasers in het helmgras zag liggen ging mijn hart sneller kloppen. Ondertussen gaat de vriendschap en het vertrouwen zover dat Coen en ik de zee boven Schier voorzichtig aan het verkennen zijn. Met misschien wel als eindpunt dat het hier een lustoord voor laserzeilers wordt.
Afgelopen weekend was ik er met Douwe die ook het mooie filmpje maakte.

In ere hersteld

Mijn caravan is een beetje ouder dan ik ben; Dat heeft zo zijn charme maar dat betekende ook dat ik de stroom niet durfde aan te sluiten; Er was behoorlijk gehobbyed met de electra in de loop der jaren en consistentie in kleurcodes was ver te zoeken. Vandaag was ik (op Koen na) alleen in kamp Gaastmeer dus alle tijd om wat te klussen. Eerst naar Jelle Pronk voor mooie massief Essen latten ter vervanging van de gordijn bekisting. Vervolgens naar firma Otte in Sneek voor een mini-zekeringenkast-op-maat en nieuwe bedrading.Vlak voor zonsondergang zat het er allemaal in.
(De hippige spreader-lights van de slaaptent zijn ook nieuw)

Voor ieder blaadje een plaatje

Even langs bij Douwe

Ik dach even langs te wippern bij Douwe op de terugweg van Schier; Ik was blijkbaar niet de enige die op dit briljante idee was gekomen.

Dit verdient nog uitleg, maar in ieder geval, is er nu ook op aan het noordzeestrand een laser om mee te spelen …

Het kan erger

Hoogstens iets wijzer geworden

Sander, kon niet naar mijn feestje komen, stuurde me deze foto. Vamavond komt hij naar Amsterdam en gaan we samen lekker eten.

vlnr. een vlam van Bas, Tammo, Bas, Hlgo, Ikke en Sander

Is allemaal goed gegaan, pff

Mini uitbraakje op het werk

Maar ik heb in ieder geval geen mensen op mijn verjaarsfeest kunnen aansteken, over vijf dagen nogeens testen maar.

Met behulp van Berry en de overbuurjongen heeft de rookoven het dakterras bereikt waar die nu staat proef te draaien

Nu maar hopen dat de buren er niet al te veel last van hebben. Misschien eerst maar met lamskrabbetjes beginnen en de makreel bewaren tot een dag dat mensen de ramen een beetje dichthebben.

Foto is mooie samenvatting

Ondertussen 8 maanden geleden: Doodmoe en dolgelukkig, zo zie ik eruit en zo voelde ik me ook toen ik mijn metgezel in DenHaag kwam ophalen bij zijn moeder en mijn zuster. Ik weet nog dat ik heel even twijfelde, eigelijk had ik geen tijd om op-en-neer te rijden, wel gedaan en het ging meteen een stuk beter met me !

Afgelopen vrijdag kreeg ik de foto van thesa ingelijst voor mijn verjaardag.

verjaardagweekend !

Perfecter kon ik ‘t feestje niet timen. In de laatste nacht dat de horeca onbeperkt mocht openblijven werden in café Jones tot diep in de nacht enorme cocktails gemaakt en kleine dansjes gedraaid op de discodeuntjes van Berry.

De volgende ochtend in de vroegte aangeschoven bij Thesa en Paul in Hotel V en vervolgens via Gaastmeer (caravan ophalen) naar Oostmahorn, alwaar we, na Douwes tuin in een camping te hebben omgetoverd, de rest van de zaterdag hebben verpoeft met zwemmetjes, Champagne en slechte grappen.

Zondag met alle bootjes het water op en van de goede wind en beukende zon genoten. Op een verlaten autobaan (tijdens EK-Finale) terug naar Amsterdam weer.

Met eigen ogen !

Het is exact 10 maanden geleden dat ik voor het laatst voet in een melkfabriek zette. Vandaag ben ik welkom in Leeuwarden. Hoewel ik meen dat we waardevol werk vanuit huis hebben geleverd is het wel prettig om de mensen met wie je zo intensief samenwerkt eenmaal in levende lijve te zien.

Hij staat op zijn nieuwe plek !

Ik was van plan gisteren al te gaan, maar na dat ik Koen bij Annemarth en Gijs had opgehaald (waar hij het zichtbaar fijn heeft gehad) en ik een warme douche had genomen ben ik heerlijk in slaap gevallen op de bank. Vandaag was prima ge-timed. Tent kon zo schoon enn droog de zak in. Nu staat de caravan hier te pronken. En kan ik ik binnen koffie met eieren maken terwijl buiten de hemel neerdaalt. De nieuwe tent zetten wel op als de zon weer schijnt.

UPDATE 08.10

IJmuiden is nèt niet bezeild. In plaats van door het schulpengat te gaan (dat was mooi geweest met de stroom) zij we onder de kust gebleven. Het schulpengat helmaal uitkruisen was een beetje te bont geweest.

UPDATE 03:41

Zojuist om de hoek bij de vuurtoren van Den Helder, met stroom mee het schulpengat uit, onderweg naar IJmuiden.

Het was een weekend van eersten

• Vrijdag legaal tot 10 uur in de kroeg
• Zaterdag op zee gezeild (sinds 2019)
• Koen naar het strand om te gaan zwemmen
• Koen gebeten door andere hond
• Douwe en ik na een avond broodnuchter te bedde
• In de Laser gezeild en in ‘t piel gezwommen
• Een caravan gekocht (in Limburg) en mee gereden (naar Amsterdam)

Voor een verjaardagfeestje is het nog nèt te vroeg; er is een dansfeestje met Italodisco in de maak; nog heel eventjes geduld. Kom ondertussen een kop van het één of ander drinken hier als je zin hebt.

Ook hier staat de zomer aan

Deze zondag eerst een heerlijke lunch bij Jay; Samen met Maarten & Maxwell naar Robbert & Margriet in Noord en vandaar (na het eerste zwemmetje van het jaar) weer voor het donker naar huis.

En koen is een natuurtalent

De zomer is begonnen

Bij Marineterrein aan het Oosterdok werd vanavond de zomer gevierd, het was een onverdunde blijheid die ik mij aan videoclips van wham of debarge deden denken. Het recept voor deze zomer is wat mij betreft Italo-disco, glitters en heel veel plonzem.

Ik heb zo mijn voorkeur

Linker foto: Het resultaat van multitasking: Vorige week probeerde ik tegelijkertijd de hond onder controle te houden, mijn spullen uit de auto te halen en iemand te woord te staan aan de telefoon. Dat eindigde met mijn rechter wijsvinger tussen de klep van de kofferbak.
Rechter foto: Het resultaat van een half uur concentratie: De oude nagel met een mesje eraf gebeiteld om ruimte te maken voor het nieuwe nageltje wat er onder groeide*.

Gelukkig heb ik geen twéé linkerhanden anders zou àlles zo lang duren.

Ik snap dat !

Het is officieel: Koen is de leukste hond van Amsterdam. De kinderen uit de buurt komen na school op straat zitten en steken om de beurt hun arm door het kattenluik om hem te knuffelen. Deze foto maakte mijn buurvrouw Margot deze week.

De eerste zit erin

Het virus tiert nog welig rond en vooralsnog is het covax programma een goedbedoelde druppel op een gloeiende plaat. We maakten ons zorgen over het kweekvermogen van ziekteverwekkers in de veehouderij maar de mensheid vormt nu het mooiste petrischaaltje voor opvolgende Covid varianten.

click on map for more from ourworldindata.org

Boot weer helemaal klaar voor de zomer

Zit er allemaal al weer in: nieuwe filters en schone olie

Gijs en Annemarth

Annemarth schipperde mij als kind over IJselmeer, Wadden en Noordzee. Gijs woonde bij Minne op de voetboogstraat en werd verliefd op Annemarth, zij ook op hem. Zij zetten 2 wolken van dochters op de wereld en zeilden de wereld rond en bouwden de mooiste woonboot van Amsterdam. Nu met zijn allen bij Barbara op de Camping

Grote gezelligheid !

Fijn artikel van Ronald Purser uit de Guardian van 14 juni 2019 Net als alle Guardian long-reads is het artikel ook in audio beschikbaar. Samen met the-sunday-read van de NYtimes mijn favoriete podcasts

Mindfulness has gone mainstream, with celebrity endorsement from Oprah Winfrey and Goldie Hawn. Meditation coaches, monks and neuroscientists went to Davos to impart the finer points to CEOs attending the World Economic Forum. The founders of the mindfulness movement have grown evangelical. Prophesying that its hybrid of science and meditative discipline “has the potential to ignite a universal or global renaissance”, the inventor of Mindfulness-Based Stress Reduction (MBSR), Jon Kabat-Zinn, has bigger ambitions than conquering stress. Mindfulness, he proclaims, “may actually be the only promise the species and the planet have for making it through the next couple of hundred years”.

So, what exactly is this magic panacea? In 2014, Time magazine put a youthful blonde woman on its cover, blissing out above the words: “The Mindful Revolution.” The accompanying feature described a signature scene from the standardised course teaching MBSR: eating a raisin very slowly. “The ability to focus for a few minutes on a single raisin isn’t silly if the skills it requires are the keys to surviving and succeeding in the 21st century,” the author explained.

– more –

Hier helemaal klaar voor de zomer

De Pipo-wagen in aanbouw schiet nog niet zo op: Nog in onderhandeling over het onderstel, nog geen nieuwe prijsopgave voor het aangepaste ontwerp en ik moet nog een zinkboer vinden die het dak wel maken

Ondertussen op de plek staat de tent waar wij met moeder half europa mee gezien hebben wel stormvast. Koen heeft iedereen al om zijn poten gewikkeld al moet hij wel aan de meerpen in verband met Neospora Caninum

Maar wel de liefste en de leukste

30 Kilo kwispelend geluk; Hij vind ècht àlles leuk

Het zijn de kleine dingen die het doen !

De volgende ronde: Een hapklare brokken ontwerp. Een tandje moderner en vooral een duidelijke demarkatie van Staalwerk, Houtwerk voor de CNC-Machine, Meubelwerk en Assemblage. Wat het hopelijk makkelijk maakt om een en ander scherp uit te besteden. En verder: wat er nog aan ontbrak is een mooie oplossing om de staanders aan de kar te maken; daar had Chris (de man die alles kan) meteen een antword op; hij trok een lade open en daar lag waar ik op hoopte. Een schroefdraadbus die je knelt op het gegalvaniseerde staal. Zoiets heeft ook meteen een prachtige naam: Blindklinkmoer

Ik heb geen hobbies

Dat ik geen sigaretten in de fik steek betekent niet dat er niet gerookt mag worden.

Aangezien ik niet van stinkende wonden houd maar wel van gerookte worstjes, hebben we ook dat niet halfslachtig aangepakt. Vandaag heb ik een prachtig expansievat naar Noord gebracht om er een pracht van een haard, rook- en pizzaoven van te maken. Zie hier voor een vergelijkbaar project

Kinderpartij in Corona tijd

Gisteren had ik de grote eer om, naast 11 van haar vriendjes, uitgenodigd te worden op de 6e verjaardag van Anne-Beitske. Het was tegelijkertijd ook de ultime vuurdoop voor Koen, die voorbeeldig de hele dag om de kinderen heen dartelde.

De volgende morgen heb ik mij aangesloten bij de “Râne-stedske Feriening fan IIsmasters” om mij veiliger dan ooit over de swarte plak te laten leiden

Nu al leuk !

Vorige week bij de fiction factory op bezoek geweest, Ik overweeg hen mijn nieuwe Pipowagen voor Gaastmeer te laten bouwen. Ik werd er helemaal blij van, als de voorpret indicatief is voor het resultaat dan wordt het prachtig. Nu nog even puzzelen.

Komt deze van jou ?

Laat me dat dan nog even weten; ik kan er geen chololade meer van maken, vrees ik. Ik denk dat Koen dacht dat deze voor hem was. Liefs F

Spelen alsof het broer en zus zijn, super lief !

Koen en ik waren vandaag (wederom) bij Nathalie, Bart, Moos en Snoep op bezoek. Snoep en Koen spelen samen maar vinden het ook nog wel een beethe spannend. Ze zijn nog een beetje aan het uitvinden hoe dat moet, zo tussen hond en poes.

wordt vervolgd en wel hier

Bijna niemand …

[

Robin Utrecht maakte vannacht deze foto van ons in een, op wat hulp- en ordetroepen na, uitgestorven Amsterdam.

Koen, die nu al zes uur zijn plas kan ophouden, moet laat in de avond nog eventjes de deur uit. Deze rondgang heeft iets totaal magisch gekregen nu iedereen binnen moet blijven na negen uur.

Werom en foarút sjen fanút Fryslân

In Oostmahorn bij Douwe en Anne-Beitske de laatste dagen van het jaar doorgebracht. Daar in beschouwing rond het huis gebanjerd. Oudejaarsavond kwamen Sophie en Pieter-Bas met hun jongens buurten. Toen ik me realiseerde dat ik voor de tweede keer hetzelfde gesprek aan ‘t hebben was, en dacht dat ik maar eens naar bed moest, was het ruim 2021.

De volgende ochtend naar Gaastmeer om Barabara en haar familie een goed jaar te wensen en Koen met zijn nieuwe ren-genoten kennis te laten maken.

Naarden 24 Augustus 1942 - Amsterdam 19 December 2020

Mama is zaterdag in onze armen overleden.

Jemig, moeder wat heb je het goed gedaan ! Je hebt laten zien hoe mooi de wereld kan zijn en ons geleerd om te gaan met de onvermijdelijke hindernissen. Mama kwijt zijn is een flinke bult in de weg maar we doen het samen.

Afgelopen dinsdag hebben we in kleine kring afscheid genomen. Later, als meer kan en mag, zullen we een groter samenzijn organiseren

Therèse, Caroline en Florent

Brieven vinden we heel fijn; stuur deze naar:

Familie Prisse p/a Niels Jens
van Tuyll van Serooskerkenweg 27hs
1076 JB Amsterdam

“The Force is strong with this one”

Mijn nieuwe metgezel opgehaald uit Den Haag vanmiddag. Sloopt iets, schijt in de keuken, vreet wat en gaat weer slapen. En toch: als je hier niet voor smelt dan heb je een concaaf waar een hart hoort te kloppen.

CP Manufacturing in a connected world

Attendees will also be able to hear key “get rights” for manufacturing and ask questions to our experienced panel of implementation leaders.

Meld je hier aan.

A deep dive into the physical asset management industry

A focused industry perspective on AI adoption within physical asset infrastructure. After a brief introduction on the subject we’ll make it real with two examples from Unihorn (a Strukton company) and Capgemini. Afterwards there is room for questions and discussion.

You can expect to hear about:

• Real-life examples of AI improving bottom line
• The practicalities, lessons and pitfalls of implementation
• How to start making AI work for you

(dat vind ik dus best spannend om te doen)

Kijk hier voor meer informatie en over hoe jij jou kunt aanmelden.

Noordelijk(st)

Douwe is met Anne-Bijtske geland in zijn nieuwe huis aan de Lauwerszee. De gedachte dat je van hier in één ruk naar Schiermonnikoog vaart is betoverend. Net als het uitzicht!

Best of both worlds

Vanmorgen in de relatieve vroegte, was ik de eerste die bij de media markt naar binnenging om een best lelijke Philips Hue plafoniëre te kopen. In de aanbieding voor weinig. Deze hebben we vervolgens zorgvuldig gesloopt om er het binnenwerk van de recent aangekochte vintage Floris Fiedeldij lampspiegel mee te vervangen. Dat is bijzonder goed gelukt durf ik te zeggen !

Voor de achterwand van mijn badkamer

Als je maar lang genoeg wacht, en geloof me, dat heb ik gedaan, dan komt er vanzelf wel een mooi edoch uitvoerbaar plan. Zo ook voor mijn badkamer. Alles besteld bij Geberit (kant en klaar met kranen en afvoer er al in). Nu nog het hout uitzoeken wat er voor moet komen, en ook voor de badombouw.

Dubbellaags, zacht en absorberend

Er is niets nieuws aan, puppies, maar ik zat er vandaag gedachteloos een half uur naar te kijken. Misschien dat ik nu al in de melancholische fase van mijn leven ben beland (dat hoop ik niet) maar vermoedelijk is het omdat één van deze wc-papier-reclame-figuranten mijn toekomstige side-kick is. In ieder geval: voor de komende tijd: “puppy-talk”.

Een leven vieren, dat is de kunst

Niemand kan dat zo goed met weinig woorden uitleggen als mijn lieve vriend Shahas.

Eerste en laatste wedstrijd van dit seizoen

Vanmorgen om 0600 eruit. Opgehaald door Nanne in zijn veel te snelle auto; Die ook in alle vroegte broodjes had gesmeerd :-). Hop naar Medemblik voor 4 korte wedstrijden met de X-402 van Arnold samen met Thijs, Laurens, Daan en Olivier. Na heerlijk te zijn uitgewaaid, onze armen uit de kom te hebben gedraaid en veel discussie over tactiek, zijn we als laatste geëindigd. Toch zeer voldaan door Nanne weer op de metro gezet en op tijd naar bed. (Met de avondklok op de kroegen dezer dagen hadden we ook niet veel keus overigens)

En ik nu ook

Vandaag met mama op stap. Tegen Dominica, de verpleegster, is mama de laatste tijd heel hebbelijk en mama gaat zelfs gedwee mee naar buiten om een rondje te lopen. Dat is heel fijn maar het doet ergens ook pijn. Mijn moeder en gedwee pasten niet eerder zonder bedrog in één zin. Mama is haar referenties kwijt en kan helemaal niets meer alleen.
Ze moet, nu het geheugen het plaatje niet meer afmaakt, lang naar de dingen kijken om ze te zien. Bij ons is het kijken vluchtig en de waarneming grotendeels contextueel, mama heeft een wat langere sluitertijd nodig.

Nu aan het eind van de dag wachten we, aan onze favoriete tafel, op de strandkrabbensoep. Mama is moe, ik ook.

Dat doen we dus niet meer

Ik rookte al héél lang af en toe. Vrijwel alleen in het weekend als ik met rokende vrienden op stap was. Deze zomer werd het opeens elke dag en soms een pakje per dag. In de ochtend hardlopen en ‘s-avonds roken slaat ook helemaal nergens op. Dus klaar er mee.

Wel even een pilletje gehaald voor de eerste moeilijke weken. En ik heb er ook nog 4 solidaire maten bij: Douwe , Daan, Jaimee en Barbara.

Dik voor elkaar

In de relative vroegte vertrokken met Cas en Reinout richtting Enkhuizen met als einddoel Stavoren. Alwaar Caroline ons opwachtte in het huisje van grootmoeder samen met Okkie en Nadine. Doordat er weinig wind was en vooral de verkeerde kant op zijn we niet verder gevaren na Enkhuizen en hebben we daar overnacht in de oude haven.
De volgende dag tijdig terug gevaren naar Monnickendam en met zijn allen gepropt in mama’s polo vrolijk terug naar Amsterdam getuft alwaar Thesa ons opwachtte. Bitterballen en bier gehaald bij Hanneke’s boom en toen naar de Herengracht gevaren waar de rest van de Noothoventjes klaarstonden om naar Den-Haag te vertrekken.

Accustress

Juist afgelopen zondag heb ik mijn reserve-accu uitgeleend aan Ahmed om zijn boot leeg te pompen. Gisteren kwam Nanne naar me toe om te varen, zwemmen, praten en knuffelen. De boot wilde niet starten, Gelukkig stond de auto praktisch naast de boot langs de gracht. Na een klein beetje verhalen en wat vonken hadden we de motor zo aangeslingerd; hop vrolijk onderweg. Bij het marineterrein zet ik, met mijn suffe hoofd, de motor uit. Nu lagen we naast een boot die ook accu problemen had die dag. Dus die had kabels bij zich (ik had de mijne namelijk niet meegenomen :-) Dus als we die nu eerst aankregen, dan konden we de mijne ook daarna weer starten. Zo geschiede.
Vrolijk rondgevaren. Paul opgepikt van het KNSM eiland en na een midnachtelijke zwempartij de boot thuis afgemeerd. Vanmiddag maar op de fiets een hele chique accu gaan halen bij de accuboer in de Marnixstraat.

Alles doet het weer en nu met mama uit eten op onze vaste stek.

Moet je morgen een broek aan ?

Toen ik vroeger op een doordeweekse avond in Café de Buurvrouw zei dat ik mijn laatste wel gehad had (met het excuus dat ik de volgende dag werken moest) Vroeg joris (barman) mij altijd: “Moet je een broek aan?”. Joris wist namelijk dat ik, bij vroege calls met India, soms alleen een gestreken overhemd aantrok en voor de camera ging zitten om daarna uitgebreid te gaan douchen en ontbijten. Als het antwoord “Nee” was, dan was het de bedoeling dat ik nog even bleef.

Ik ontwijk ik het café tegenwoordig op doordeweekse dagen en Joris heeft een andere baan. Wel hoefde ik vanmorgen geen broek aan en kon heerlijk de gesprekken met de melkboeren in de ochtendzon doen.

Stond al een tijdje op het lijstje: mini-player voor streaming audio. Nog wat meer zenders toevoegen maar ‘t codewerk is af

Ook even een rondje scheuren

Ben een beetje verliefd op Anjo (1942) geworden. Ze gaat ook een rondje in de Laser scheuren, met ZW 6, hier op de fluessen. Heb haar toen ook maar even in mijn wetsuit gehesen.

Leidinggevendwerk

Ik zit graag op de eerste rij en als het kan voor een dubbbeltje. Dus voordat ik nieuwe spullen voor het huis koop struin ik marktplaats af of er niet bij iemand op zolder precies ligt wat ik nodig heb. Zo ook deed ik dat voor het leiding werk voor de badkamer. Daar zaten toch wat defectjes aan.
Met alle uren die ik besteed heb aan het vinden van onderdeellijsten en het bestellen van de missende dopjes en flubbbeltjes valt dit zeker in de categorie peny-wise-pound-foolish. Nu alles in huis is kan het grote gepruts beginnen.

Zon, Water, Koffie en Koken

Mama dit weekend onder mijn vleugel, ik zie er altijd een beetje tegenop maar als we eenmaal onderweg zijn is alles pais en vree. Het recept is eigenlijk doodeenvoudig: Koffie op het terras, mee op de boot, samen koken en eten op de bank

Jas niet uit ? Dan niet mam.

Elke vrijdag, samen met Tammo bij Ludvika

Na ongeveer 5 jaar niet van de bas-partij te zijn geweest zing ik weer mee met “in the quest”. Het koor wat Ludvika, Tammo en ik ooit uit de grond stampten. Nu in in Covid verantwoorde vorm, dus met een in stukken gehakt koor.
Franse liederen oa en een Novum: Ik ga Tenor doen. Aanzienlijk meer noten, en op het randje van mijn bereik. We gaan het uitvinden. Na zo lang niet meer te hebben gezongen vind ik het bijzonder spannend.

Chanson Française (no’s 1, 2, 4, 5, 7)
Crucifixus a 8 Lotti

Op 28 november is er ‘s-avonds een concert voor genodigden als afsluiting van dit project

FlapperCup afgelast

Normaal gesproken zou het hier nu een drukte van belang zijn. Maar de FlapperCup is afgelast. Juist die drukte en de beperkte wc voorzieningen hebben Barbara er toe bewogen om de boel af te gelasten. Er is sowieso geen wind en ik heb gisteren een indrukwekkende snee opgelopen aan het riet, dus de schade valt mee.

Tijd om met groene zeep en borstel de zeilen op te poetsen.

Het is hier fijn, Zeker met 35° C

Plan voor vandaag: vrijlijk gebaseerd op activiteiten van gisteren. Factor 50 smeren en op het water spelen of met een boekje in slaap vallen bij het huisje.

Gelukzalige aanvaring

Zoals altijd als ik langs de oostelijke eilanden vaar moet er druk gezwaaid worden naar Charlotte aan boord van Confiance.

Vandaag viel ik met mijn neus in de boter. Er werd druk gekookt om Nickel en zijn roeimaten van eten te voorzien en ook Minne-XL was op bezoek. De jongens hadden het verdiend; zij hadden de hele dag aan Lot haar opduwer geklust; ik niet echt maar mocht na een zwemmetje zo aan tafel op het voordek. Grote gezelligheid X

Nieuwe dynamo monteren, of toch niet.

Licht vermoeid na een uitbundig weekend buiten op Schier, vandaag bij Douwe gesleuteld aan zijn camper. De accu’s laadden niet meer op en er was reeds een ‘nieuwe’ sloop-dynamo ingekocht. Tijdens het loshalen van de oude dynamo bleek de spanner gebroken te zijn. Eerst die maar weer in ere hersteld met de hulp van de vader van een klasgenoot van Anne-Beitske die er kundig een ringetje oplasde. De oude dynamo, met een nieuwe V-riem (die douwe in reserve had) er weer opgezet: Voila: Weer stroom !

Nu we toch bezig waren ook maar even de gaskabel een beetje opgekalefaterd en een afgebroken bout van de beschermkap onder de motor uitgeboord en een nieuw schroefdraad getapt.

Met veel mannelijke trots in onze donder zijn we na afloop aan het Lauwersmeer gaan wildkamperen.

Te schattig voor woorden !

Douwe gaf in 2017 hier les in het Aude Kolony Hus aan journalisten hoe ze beeldmateriaal op hun mobieltje kunnen monteren. Daar is hij nog steeds de onbetwiste koning in. Geen flauw idee wanneer hij deze in elkaar draaide; Het moet ergens tussen het strand, de jacouzi en het koken zijn geweest.

Download HD versie

Schiermonnikoog, een panacee

Met hele bende gisteren by Talsma geland.
Hier is niks zwart of wit, zelfs niet grijs.
Alles krijgt hier kleur.

HD versie

Onderweg naar Schiermonnikoog

Licht wantrouwend kijken Anne-Beitske en ik naar een vrolijke en praatgrage Douwe na een ochtendzwemmetje in het Reitdiep. Onze blikken heeft hij geenszins verdiend na thee, koffie en broodjes klaar te hebben gemaakt terwijl wij in de vaart plonsden. Het gaat ons alleen nog even te snel allemaaal.

Eén middagje prutsen, groot geluk !

Om oude bandjes te draaien was ik op zoek naar het tapedeck der tapedecks: De Sony TC-D5-Pro. Geroemd vanwege de onverwoestbaarheid en de microfoon voorversterker. Geliefd voor de mooie VU-meters. Nu was ik geenszins bereid om ‘the motherload’ te betalen; dus ik heb vandaag een kneusje opgehaald uit de pijp. Na een middagje schoonmaken, solderen en afstellen doet alles het weer.

Lees hier meer over de Sony TC-D5

En ouderwets zelfgezongen liedjes opnemen.

van de Amsterdamse Simplex Rijwielfabriek N.V.

Dat is nog eens troost ! Holger, fietsenmaker bij mij om de hoek, was gisteravond deze Amsterdamse klassieker aan het opknappen. Hij had blijkbaar door dat ik hem mooi vond. Na een pasta met stoofvlees en wijn gingen we gisteravond uit elkaar. Toen ik vanmorgen vroeg opstond om koffie te brouwen stond er tot mijn ergernis een fiets zo goed als tegen mijn keukendeur. Dat was tot ik de fiets herkende en zag dat er sleutels in mijn bus lagen.

“Simplex, een kwaliteits product” staat op het frame” Lief !

Wiki

Heb er meteen de passende kleren bijgekocht in de uitverkoop bij Agnes B.

Louise op bezoek in de Pieter Jacobszstraat

Mama, in zeer goede doen, op het dak van mijn huisje met het dichtenbundeltje van Maarten Blom. Ik ben vooral benieuwd of ze net zo soepel de trap weer af gaat. Ik lig in ieder geval, voor nu, tevreden in mijn hangmat.

Ik was niet enige die blij van Mozes werd

Uit het Valenciaans vertaalt door mijn veel te slimme zuster:

Halo kat, hoe gaat het ermee? Ik hoop dat jullie een goeie kerst hadden. Wij hebben een hele mooie zomer gehad. Elke dag kwam het hondje (de pen) langs al vlinders jagend. Ik stuur je opnames.

Kat, ze geven ons de illusie dat je ons komt opzoeken in Argentinie.

Encarna stuurt je kusjes. Dag

Covid verantwoord feestje in de buitenlucht

Berry ken ik eigenlijk ondertussen best lang. Hij draaide vroeger dansplaatjes op woensdagavond in de buurvrouw en heeft een hekel aan verzoekjes behalve als ze deugen. In de loop van de jaren vrienden geworden en ik had de eer om op zijn 60ste verjaardag te mogen komen. Hij vierde dat, niet zoals gepland in de Soundgarden, maar op het terein van het voormalig station Scharwoude: Beeldschoon.

Er werden uiteraard plaatjes gerdraaid, door niet de minsten, er werd gedanst en vooral veel lovende woorden over berry gesproken.

verplicht ontspannen

Vanmiddag langs Xander. Hij heeft in Workum zijn draai gevonden met een oude jeugdliefde en bouwt aan huis en boten met onaflatend perfectionisme.

Vervolgens doorgereden naar de camping van Barbara. Barbara is een immer in mijn leven terugkerende vriendin die onlangs, om haar lievelingsplekje in Friesland van de ondergang te redden, haar huis in Amsterdam verkocht en hier de hele camping kocht. Wat een moed !

De Laser had ik hier al achtergelaten toen ik hier enkele weken geleden met Roos en Vera ben komen kijken. Vanochtend vroeg de boot in het water gesmeten en nu moe en uitgewaaid. Ik had deze week de wind niet mee maar dit maakt een hoop goed.

Douwe, die hier met de camper is geland, bleek Barbara ook te kennen en die zijn nu samen aan het uitpuzzelen waarvan in vredesnaam :)

Corona, Tijd, Ruimte en Liefde

Ik heb op de valreep van de Lock-down Roos ontmoet. Ik ben net op tijd Oostenrijk ontvlucht. We hebben een uitgekiend excuus om ons totaal ontremd over te geven. Wat onder andere omstandigheden een obsessievelijk samenzijn zou zijn heet nu quarantaine.

We doen ook allerlei dingen die anders hoogst verdacht zouden zijn. Slapen in hotels , kamperen in de tuin en gemaskerd over straat gaan.

Als straks de deuren weer opengaan en we ons weer een beetje onder de mensen moeten gaan begeven gaan we vast weer normaal doen. Voor nu is het heerlijk niet weg te hoeven van waar ik het allerliefste ben.

Mozes, de kat, is niet meer.

Hij heeft zelf een koud plekje in het huis opgezocht om te sterven.

Ouwe Koeien

Bij Douwe in Friesland, altijd weer een warm bad ! Er staat er ook daadwerkelijk een badkuip in de tuin zodat je rustig het gesprek voort kan zetten terwijl je in een sopje wegzakt. Om 20:00 samen over het land getuurd. Tot diep in de nacht vele oude koeien uit allerlei sloten getrokken en enkele kalveren erin geschopt. Het was weer fijn landen in de Wiesterwei.

Nieuw: de BOA van de gemeente die meteen de bietenplaats komt inspecteren zodra er bezoek bij Douwe is.

Werkvoorbereider èn tekenaar

Reitze Koopmans, Dat is de man die ik nodig had ! Ik stuurde hem mijn knullige sketch-up tekening en de precieze maten van daar waar de trap moet komen. Ik schreef daarbij een een korte opsomming van enkele absurditeiten die ik nu eenmaak graag in mijn trap zie. En Volia, een dag later stuurt hij mij de werktekeningen. Met één druk op de knop gaat de CNC Machine straks aan het werk.

There is no such thing as over-engineering !

There is such a thing as piling one solution upon another. this is not engineering; this is “patching” (such as in Lego vs woodwork or solutions vs creations).

Due to the nature of my work I have been made privy to the chain of events that lead up to industrial accidents - Never it is a single suboptimal choice that caused it but it takes a whole chain of sloppy decision making, combined with plan continuation bias.

I think I have by now justified the excessive amount of time I’ll be spending on the design of a bed in the coming weeks.

The experience leading up to this was sleeping in a bed where the owner had gone through considerable length to buy a double bed that would fit both a featherlight and a heavy-set person equally comfortable … and failed miserably at it. Core of the problem seemed lateral pressure differentiation. For a single person to lie comfortably there is no need whatsoever for a difference in force, or length of travel, between the right and left side of the bed. In fact, it is uncomfortable because it steers you in a certain direction and hampers in-sleep movement.

Using scientific words does not make it science, neither is a combination of truths necessarily a valid construct. ;-)

For two people to experience a different pressure profile in the same bed a lateral (right-to-left) difference is needed. This problem I am not aiming to solve. Whatever I come up with along the way may do so, but cannot help the two people in the bed. If they wanted to sleep in close proximity they should have picked a hardness that is acceptable for both.

What I am taking from this is a need for longitudinal differentiation but lateral equality in length of travel for optimal comfort and use this to take the concept of a bed back to the drawing board. ;-)

Het zou verboden moeten worden !

Als je me niet kent, dan denk je nu misschien dat ik ziek in mijn hoofd ben. (Als je me wel kent dan wist je dat al). In een laatste poging om mijn neptijger weer een beetje op krachten te krijgen voer ik het beest tegen zijn zin met een spuit. De hele handeling lijkt nog het meest op hoe tamme ganzen overvoerd worden zodat hun lever groot en vet groeit. Ik vraag me altijd af waarrom we die dieren niet gewoon alcohol verslaafd maken; Dat verbieden we tenslotte ook niet voor mensen.

Forcefeeding Mozes

Het gaat overigens niet beter met de kleine broeder; Hij komt nu zelf de ladder naar het dak niet meer op.

Filmpje Forcefeeding

Er zijn er meer van !

Ook STA zeilschip Europa is, zonder gasten, bezig om in één ruk van Ushusya terug te varen naar Nederland, Minne-XL wees me hierop.

Ik besprak vanavond nog met dr. Breed dat je nu eigenlijk het allerbeste met je liefjes de wereld om kan zeilen. Het onderwijs is nog nooit zo digitaal aangeboden; afstand houden van anderen is zo’n beetje de essentie van zeezeilen en voor geld verdienen komen heus weer betere dagen.

Echter in het logboek van de Europa lees nu ik dat ze ook niet welkom waren geweest in tussenliggende havens voor fourageren en dergelijke. Dus misschien toch nog maar even thuis stomen.

Logboek van de Europa

Epische Schoolreis

Ik ben al de hele dag vervuld van het volgende teletekst bericht (ja bestaat nog)

In dit Corona tijdperk gebeuren ook de mooiste meest romantische dingen. Het is bijna niet te bevatten hoe echt dit avontuur is. Een oceaantocht met een zeilschip vol met kinderen terug naar het moederland. Zonder deze oversteek buiten het seizoen zouden ze wellicht vele maanden hun familie niet zien. Ik maak me een voorstelling van het eerste radiocontact met de brandaris, Terschelling is nog ruim een dag varen.

Tot tranen geroerd en groen van jaloezie.

Teletekst Online thereby defeating the purpose. The whole point of it being that there is a instant newssource that is not dependent on internet connectivity

Een aflopend verhaal, tot mijn grote verdriet

Na bijna 11 jaar samenspel lijkt het er nu op dat Mozes uit het script is geschreven. Hij at al twee weken slecht en op het laatst niets meer. De dierenarts bevestigde wat ik ook al had gevoeld: harde knobbels in zijn buik. We bespraken een waaier aan mogelijke oorzaken en besloten dat verder onderzoek nu niet zou helpen. Het enige wat hij zou kunnen overleven van dat alles is een ontstekking in zijn buik. Hij krijgt nu antobiotica. Nooit geschoten enzovoort.

Dit is het beest op de terugweg van de dierenarts, nog steeds lief en vrolijk

Om überhaupt een kans te hebben moet hij eten binnenkrijgen. Ik voer hem nu twee keer per dag tegen zijn zin. Maar daar is ook een einde aan. Wat ie wel nog leuk en lekker vindt is biefstuk kauwen, hij slikt het alleen niet meer door.

Filmpje biefstuk proeven

Sardex: Self-Funded Social Impact Investment

Het was in 2017 dat ik in een speurtocht naar alternatieve bankvormen tegen Sardex aanliep. Sardex is voor veel andere vormen van local credit een voorbeeld geweest. Het is simpel; er zit een mooie balans van persoonlijke verantwoordelijkheid en risico spreiding ingebouwd en het was één van de eerste waar over gepubliceerd werd.

Bij het opschonen van onaffe posts kwam ik het ‘m weer tegen en bedacht dat het misschien weer tijd is voor een locale list.

Waar Sardex in voorziet is het volgende: Na de krediet crisis is geld lenen heel goedkoop geworden (eigenlijk gesubsidieerd) maar zijn de eisen aan portfeuillebeheer voor banken heel streng gemaakt. Genant kort door de bocht komt het er op neer dat grote bedrijven vrijwel grenzeloos voor een habbekrats kunnen lenen, omdat ze door alle hoepels kunnen springen, en de kleine ondernemer klein moet blijven.

Lees meer over hoe marktwerking de vrije martkt om zeep bracht

Banken zijn het toonbeeld geworden van deze kansongelijkheid,rem op concurrentie en vernieuwing maar zij zijn slechts de uitvoerder van een angstig beleid.

Wat het nu naar mijn smaak weer zo actueel maakt is:

1. Dat de mini-ondernemer vandaag behoorlijk de haas is.
2. Dat Sardez was ontworpen om een eiland te bedienen (Sardinië) en local-supply in het Corona tijdperk een grote rol in ons behoud en herstel speelt.

Het artikel : Sardex: Self-Funded Social Impact Investment

Toen moest ik wel !

Mijn zuster stuurde mij een berichtje waar ons gedeelde enthousiasme goed verbeeld werd, over:

1. mensen die voor het tonen van oprechte interesse een proces hebben bedacht
2. verlies van decorum in tijden van zelfopgelegde isolatie

Ik stuurde deze vrolijk door naar ##### en deze zag het als een uitdaging; Iets waar je voor kan slagen ! Welnu, ze is geslaagd. Niet alleen is ze erin geslaagd om de kop thee zonder handen en brandwonden in te schenken. Maar ze is er ook in geslaagd ##### en mij ook zover te krijgen. We konden niet achter blijven.

Voor het volgende kalf

Na vele uren puzelen met sketch-up en AutoCAD aan ontwerpen van grote schoonheid is er nog steeds geen nieuwe trap. Daarom een zakelijker aanpak gekozen. Namelijk één mooie trap neerzetten en als dat bevalt doen we er precies nog zo één. en als het niet bevalt doen we het gewoon opnieuw (en sluiten we de houtkachel weer aan). Prima CNC trappenboer gevonden en besteld. Nu nog even kijken of ik iemand zover kan krijgen om dat samen met mij in elkaar te schroeven deze vakantie.

Mama vindt het goed :-)

.. en dat is niet alle dagen zo. Mama heeft ernstig moeite heeft met toegang tot haar geheugen en daarmee tot de verdeelsleutel om alles wat er binnen komt een plaats te geven. Daardoor is er ook heel veel stom en onzinnig geworden in haar ogen. Maar wat geen twijfel lijd is:

• Dat de zon goed voelt
• Dat dingen repareren een schone zaak is
• Dat water fantastisch is en boten nodig zijn
• En dat als ik een steeksleutel vast heb, er toch iets van mij terecht is gekomen

Vlak bij mij om de hoek zit een bedrijfje dat zijn roem heeft verdiend met het digitaliseren van musea. Die hebben al jaren een Stormer voor de deur liggen met de naam van het bedrijf erop. Altijd keurig schoon en droog. Tot dit voorjaar: de boot lag zover onder water dat ik me zorgen ging maken over de motor. Nu moet je je niet al te veel zorgen maken over de spullen van een ander en Ik heb altijd al exact dit model sloep willen hebben.. ik belde het bedrijf en vernam dat de boot eigendom was van de oprichters die niet meer in het bedrijf werkten. Toen ik hen uiteindelijjk sprak wilden ze hem wel aan me verkopen maar ze moesten hem eerst weer even vaarklaar maken. Toen ik hoorde dat ze hem gingen laten wegslepen naar de werf voor reparatie heb ik een bod gedaan voor de boot “met alle, ook ongeziene, gebreken” en hij was van mij !

Leeggepompt nieuwe accu erin en … niets ! Bekabeling die nat was geweest vervangen … Niets ! Toen ik de start motor eraf haalde liep het roestwater uit de startmotor en het motorblok. Dat eerste kon ik aan. het tweede was licht zorgelijk. Met de oude startmotor naar Cor Wilkes in far-West en met een in China geriviseerde versie weer naar huis. Erin gesleuteld (weer een halve dag verder) en … Starten-lopen. Alles deed het, tot de verlichting toe. Moest nog wel even de carter verschonen en riemen en filters vervangen. HEBBES !

Shell maakte reeds in 1991 een film waarin het waarschuwt voor de mogelijke gevolgen van klimaat verandering.

Met name indrukwekkend zijn de volgende inzichten:

• De mate van klimaat verandering door CO2 uitstoot staat ter discussie. Niet het bestaan of de onaanvaardbaarheid ervan.
• Moeilijk te voorspellen is waar het welke invloed zal hebben, maar dat het gevolgen zal hebben die groter zijn dan het vermogen van mensen om zich er aan aan te passen staat vast.
• Dat ‘dure’ maatregelen nodig zijn ter mitigatie.
• De hoofdvraag: Hoe kunnen ontwikkelingslanden het energie intensieve tijdsperk overslaan in hun onafwendbare inhaalslag die begonnen is?

En let op de vertaalde nederlandse terminologie af en toe.

De film (hoewel nooit geheimgehouden) is ‘ondekt’ door de Correspondent (NL) en ook geplaats door de the Guardian (UK)

Dromen op zeilboot / zeilen op droomboot

Vroeger, toen ik nog met mosselaken vol kinderen op het wad rondtourde, had ik een Zeilen die ik niet wegooide (ondertussen wel gebeurd vrees ik). Dat was omdat daar de tekeningen van Kim in stonden: Een jacht van 21 meter ontworpen om (nog net) met zijn tweeën op handkracht rond de wereld te kunnen zeilen.

Later in mijn leven word ik dikke vrienden met Floris, die als kok samen met Jan (schipper) in de jaren 90 al praktisch de halve wereld met het schip had rondgezeild. Ondertussen zeil ik al enkele jaren samen met Jan en zijn broer wedstrijd op de Winsome.

De afgelopen jaren lag Kim “all tied down” te koop in het westerdok, maar voordat ik de koude kernfusie kon uitdokteren was ze alweer verkocht.

Het was dit voorjaar aan boord van Winsome dat Jan mij vertelde dat de nieuwe eigenaar van Kim hem had gevraagd om haar deze zomer naar de Middenlandse zee te varen. Kwispelend moet ik hem mijn interesse kenbaar hebben gemaakt. Enkele weken later vroeg Jan mij om de tocht met hem en de eigenaar samen te maken.

En zo is geschied. Nu is er over de aanloop naar zeereizen vaak meer te vertellen dan over de reis zelf; dat is er nu juist zo fijn aan. Dus hier in ‘t kort:’

Q: Harde wind gehad ?
A: Ja.
Q: Windstilte ?
A: Ook.  
Q: Gezellig aan boord
A: Zeer.
Q: Dolfijen gezien?
A: ja, 200 gok ik, en bultruggen en ook een blauwe vinvis.
Re: Dat geloof ik niet !
A: Dat snap ik.
Q: Hoge golven ?
A: Lekker lang vooral !

Mensen die het stuk water kennen zeggen meestal niets en staren even naar een uitzicht van glas en beton alsof oceaan golven daar onmarkeerbaar in wolken overgaan.

ik zit in de trein in de 1e klas tegenover een man van ongeveer 55 en zijn moeder die zo dement is als een deur en ook al een paar Tia’s verder gok ik. Hij zit de guardian te lezen, zij zit uit het raam te kijken en aan een koekje te likken. als hij wat leuks tegenkomt leest hij het voor en als ze dan na 4 zinnen de draad kwijt is, stopt het en gaan ze alle twee weer hun ding doen

Dit land is één groot goed bedoeld misverstand.

Althans ik, met mijn Noord-West Europese harkerigheid en 3*3=9 mentaliteit, zie de hier zo liefdevol omarmde vaagheid als misverstand. Terwijl in India veel stelliger zijn dan “dat drie keer drie weleens negen zou kunnen zijn” onaardig, ruw en autoritair is. Gevaarlijk voor de vreedzame samenleving van de diverse volken en religies wellicht.

Een manager hier zei tegen mij: Ik moet mijn mensen leren assertiever te zijn: doorvragen tot dat ze zeker weten dat ze hetzelfde bedoelen. Voorzichtig zei ik hem dat het Indiase Engels soms ook moeilijk te volgen is voor ons westerlingen. Met een zeer serieus gezicht vertelde hij mij: “dat ligt helemaal niet aan jullie onbegrip van ons Engels , wij begrijpen elkaar ook de halve dag niet, alleen dat vinden wij dat wel prettig.”

Nu begreep ik ook beter wat er misgaat als je iemand vraagt om iets, dat je niet goed verstaan hebt, te herhalen. De irritatie gaat waarschijnlijk niet over het moeten herhalen van de boodschap, maar het verzoek om een éénduidig bericht.

Het is ook wel Zen-nig om als er dan toch geen objectieve waarheid bestaat, een onnodige discussie over ieders waarnemingen maar te voorkomen, door lekker vaag te blijven. Het gebaar wat ik “kop-kwispellen” noem lijkt niet alleen alsof ze willen zeggen: “zou kunnen”, “mij best” of “als jij dat wil denken…” Dat betekent het volgens mij ook, en dat is eigenlijk prachtig . Waarschijnlijk zouden ze hier met meer duidelijk dan dat elkaar met enige regelmaat de hersens inslaan.

Er is nog een gebaar wat mij tot nederigheid brengt. Het lijkt nog het meest op het gebaar wat Italianen maken als je succesvol het bloed onder hun nagels vandaan peuterd, maar de gelaats uitdrukking die de Indiër er bij trekt is één van verbazing. Terwijl je de Italiaan hoort denken: “Jij irritante etterbak !” zie je de Indiër vragen : “Zie ik dit wel goed ?”

Een wereld van verschil.

Een beetje moeilijker dan in Goa, maar daarom des te leuker. Vandaag de hele dag met ricksjaw’s door Hyderabad gescheurt, tijdens spitsuur betekent dat met drie vrouwen achterin en mannen met zijn drieën op de voorbank. Kleren laten maken, en schoenen gekocht, om morgen toonbaar te verschijnen. En op zoek naar lekker eten. Zoektocht duurde zo lang dat ik maar wat langs de straat ben gaan eten om de eerste honger te stillen. Van alles wat genomen (inclusief gefrituurde hanenpoot)

Nu beland in de Banjara Hills, boven op een dak van een pand wat, op de bovenste verdieping na, nog niet af is. Maar die is dan ook wel zeer af !

Op aanraden van 5 obers: Murgh Ke Shokay, de chef special. 4 stukken gevulde kip met verschillende pastei-achtige vullingen. Onwijs lekker !

De tent zelf heeft een waanzinnig uitzicht en ademt de frisse ambitie en hipheid van Hyderabad

Na een heerlijk huwelijksfeest op de kop van de haven van lauwersoog op de langste dag van het jaar, vond 28 December, in Paravooy en Kannur, de tweede helft plaats. Een traditionele Indiase plechtigheid bij het ouderlijk huis en de volgende dag een katholieke inzegening door de bischop van Kannur. Dit allies temidden van de prachtig geklede en zachtaardige Indiase familie en vrienden van Vinaya.

Dag 1: Een publiekelijke opmaak partij van beiden en het voeren van de bruid door de vrienden van de bruidegom en vice versa. Vervolgens veel toespraken waar alleen de goede bedoelingen niet aan mij voorbij gingen. Dit alles geheeld gehuld in de geuren van het heerlijke eten wat achter het huis werd gekookt. Uiteraard is op dit terrein mij bijzonder weinig ontgaan. In drie shifts werd het gehele gezelschap gevoed alsof wij de goden waren die goed gestemd moesten worden.

Dag 2: Hier had ik de grote eer om getuige te mogen zijn van de katholieke huwelijke voltrekking (Indian style) in de basiliek van de heilige drie-eenheid van Kannur. Daaropvolgend de aanmelding van Anne-Beitske bij het heilige rijk in de doopkapel. Douwe en Vineya hadden vervolgens weer een buffet laten aanrukken in het op loopafstand liggende Hotel met een prachtig uitzicht over zee. Hier bleven wij, de Nederlanders, ook slapen en hebben nog heerlijk met Douwe en Vinaya en hun familie tot diep in de nacht in de zwoele zeewind nagenoten.

Sinds enkele dagen bezig met wat een mooie opdracht kan worden. Een van de perks is dat het van hier maar 1 1/2 uur rijden is naar mijn favoriete ski gehucht. Ik kijk ernaar uit om hier door de week iets verstandigs in elkaar te puzzelen en in de weekenden mezelf hier gecontroleerd van de bergen af te storten.

Course

Aiming to have a race that it takes contestants on average a 24 hour to complete, the RORC defined the course as follows: Start at RYC Castle, an upwind buoy DZB just South of St Alban’s, a 90Nm leg almost due East leaving st Catherine’s Point on Port towards ‘Owers’. From there back up to the finish at a buoy called ‘Darling Associates’ that lies in the Solent just West of Portsmouth. In all a 110nm Race.

The Crew and on board preparations

With on board Harry, Leen, Floris, Herman, Diederik, Luuk and Florent, Winsome sets of from the Royal Yacht Squadron at 08:30. We first, conform ritual, show the Racing Committee a selection of compulsory safety equipment of their choosing (in this case radar reflector and fire blanket) and then we shortly practice manoeuvres and setting the Spinnaker.

The Start

At the start winds were very light and tide pushed us down the West branch of the Solent. Conditions were such that in case of a premature start we would never make it back to the starting line on sail. We thus made very, very sure to leave ample safety margin. We ended up thirty-three boat lengths from the line when at 10:00 the starting signal sounded.

Cutting across the last bit of the shoal at the shingles we chose to take a near-shore track. We were hoping to keep the wind in our sails and avoid the oncoming counter current as much as possible. While making our way towards ‘Old Harry’s Wife’ (this is the actual name of the shallow waters near a rock called ‘Old Harry’) we learned that our fellow sailors out at sea had made the better choice.

Tactics

After a long and fruitful debate on wind, tide and boat-speed, Floris was able to summarise the discussion in one single sentence that we, from now on, shall call the mother of all tactics: ‘We should sail towards the buoy as fast possible and round it’. With this renewed and unorthodox vision upon competition sailing we continued to make our way upwind against the steadily increasing tide. We made sure there was just enough time in our last leg towards the DZB Buoy to prepare the spinnaker that was set promptly after rounding it.

As soon as we the spinnaker stabilised and we were steadily speeding downwind, dinner was served on deck

By the time we would make our way around st Catherine’s Point tides would be against us once more. Doubtful if the winds would hold, we were given two options. 1) Out to sea: seeking wind there and battling the current 2) Banking on near-shore winds and hugging the land to evade the currents. Using the MOAT* methodology, skilful calculation and careful consideration the latter was selected. _{* MOAT = “Mother of all tactics” rel.context: competition sailing}

Underway to the South end of the island we gybed as if we had been practicing this since Christmas.

Close Reach

We reached the shore at sundown to start a truly magnificent night of sailing. Close reaching with the spinnaker and all hands on deck we dived as closely under the shore as wisdom and audacity permits. Now and then our sails are lit by the torchlights of surprised fisherman on shore. Slowly but surely we made our way along the lighthouse, rocks, little beaches and scattered holiday homes. As soon as the current let down a bit we set course straight towards ‘Owers’. Crossing the deep water route Harry was able to persuade a cruise ship to alter it’s course. The dredger that we came across was slightly more hampered in its room to manoeuvre. We had to steer up towards a close-reach in order to cross just behind it’s stern.

Last Leg and Finish

For the first time that night the Genoa was set and the Spinnaker lowered. From there we sailed in a single comfortable close haul towards the finish.

Later that morning we had confirmed that we had finished 1st in class.

Thank you Harry and all for yet another wonderful race

Onder de rook van Amsterdam

Mooier wordt het niet, het is deze week tropisch, en heb door wat geschuif bijna de hele week vrij. Bergen lekker eten ingeslagen in Schellingwoude en met Steffi hier lekker rondjes aan’t zeilen en boekjes aan het lezen. Veel dank aan de Breed-jes

Cowes – st Malo Race

Afgelopen weekend weer mogen bemannen aan boord van de winsome, ditmaal de Cowes – st Malo Race. Het uitgebreide verslag van Pieter Kohne staat hier. Het was weer heel fijn aan boord met Harry, Leen, Robin, Pieter Kohne, en de gebroeders van Balkom. Heel veel dank Harry voor deze niet aflatende boost aan de kwaliteit van ons leven.

Dit stukje hoort eigenlijk op moedeloos.nl maar die doet het even niet

Opgevoed met de idee dat een speedboot iets is voor types waar je niet aan vraagt om de planten water te geven als je een paar weken weggaat. Waarvandaan te hard lachende mannen half lege bierblikjes het water in keilen en het veld met optimisten pas opmerken als ze er dwars doorheen zijn gevaren.

Maar dan heb je ook nog de Fairey Huntsman 28 , de boot die noodig is om in de schemering de Solent af te scheuren en juist op tijd af te stappen voor het captains diner in Cowes. Om met picknickmand samen te vertrekken en met honger weer terug te komen. Of om een beetje geloofwaardig James Bond en/of Schurk te zijn.

Deze zaterdag bij vader de laser opgehaald, samen met broer Willem schoon gemaakt in de autowasstraat in Abcoude en vrolijk te water in het Kinselmeer, met hulp van Marleen en de Doordrijvers, onder aanmoediging van Bernou en Brit (één T)

Na jaren van verzuim nu eindelijk weer eens op Utnes, vlak bij Arendal. Eens heeft iemand me verteld dat Rivendell, de valei waar de elven wonen, in Tolkien zijn meesterwerk, gebaseerd is op Arendal. Of dat nu waar is of niet maakt eigenlijk niet zo veel uit. Het is hier sprookjesachtig mooi en de mensen hebben ook wel iets elfachtigs. Nu lekker slaapjes doen, morgenvroeg hier de zee in plonzen.

Health care delivery is not a science

It should be a public service, but today it is a business. As much as we don’t want Business Executives or Public Servants posing as doctors; we don’t want doctors acting as businessmen (not even if they were good at it). This is ill advise for both wallet and health.

Michael Porter points this out in his 2011 venture into healthcare economics: “Healthcare is organised around the exception rather than the rule” and “The way we are organised is the way we are trained rather the stuff we do”

Watch video on youtube: https://youtu.be/Z3fKyWydweo

For more:https://www.vbhc.nl/what-is-value-based-healthcare

==

In the midst of the national health-care debate, Planet Money & This American Life tried to figure out why health care costs keep rising, and how health insurance works (or rather how it does not work).

More is less

Somebody else’s Money

==

In theory it is simple: Market dynamics reward the provider of a scarce good that is in high demand. It is thereby in the interest of the provider to keep its service scarce and boost demand. We would want health care professionals to responsibly manage demand rather than regulate supply. Today our doctors are purchasers of their own supply. We are making it very hard for them to consider themselves in public service and act like it.

“Gardes tes pattes !”

We waren aan het tanken en terwijl Douwe en Aliya in het winkeltje aan het struinen zijn loop ik de werkplaats binnen. Daar zie ik in de hoek een ouderwetse kentekenplaat-machine staan (zo eentje met losse letters).

Nu was er op de momenten dat wij de trailer met boot en surfplank eventjes ergens hadden laten staan al meerdere keren aan gerommeld; En Corsicanen hebben (terecht of onterecht) niet een hele goede reputatie als het gaat over het ondescheidelijk vermogen tussen mijn en dijn. Wellicht dat dat beter zou gaan met een corsicaans nummerbord op de boot. In mij beste Frans (en dat is best beroerd) leg ik aan de chef uit wat ik bedoel. En met een grote glimlach laat hij merken dt hij PRECIES begrijpt wat de bedoeling is en maakt een Corsicaans plaat met mijn Nederlandse kenteken voor de trailer.

Er heeft niemand meer aan de boot gezeten tijdens de hele vakantie (en parkeerboetes kregen we ook niet meer)

Click hier om het archief te bekijken

grote file, duurt even om te laden.