Dromen op zeilboot / zeilen op droomboot

Vroeger, toen ik nog met mosselaken vol kinderen op het wad rondtourde, had ik een Zeilen die ik niet wegooide (ondertussen wel gebeurd vrees ik). Dat was omdat daar de tekeningen van Kim in stonden: Een jacht van 21 meter ontworpen om (nog net) met zijn tweeën op handkracht rond de wereld te kunnen zeilen.

Later in mijn leven word ik dikke vrienden met Floris, die als kok samen met Jan (schipper) in de jaren 90 al praktisch de halve wereld met het schip had rondgezeild. Ondertussen zeil ik al enkele jaren samen met Jan en zijn broer wedstrijd op de Winsome.

De afgelopen jaren lag Kim “all tied down” te koop in het westerdok, maar voordat ik de koude kernfusie kon uitdokteren was ze alweer verkocht.

Het was dit voorjaar aan boord van Winsome dat Jan mij vertelde dat de nieuwe eigenaar van Kim hem had gevraagd om haar deze zomer naar de Middenlandse zee te varen. Kwispelend moet ik hem mijn interesse kenbaar hebben gemaakt. Enkele weken later vroeg Jan mij om de tocht met hem en de eigenaar samen te maken.

kimlachen

En zo is geschied. Nu is er over de aanloop naar zeereizen vaak meer te vertellen dan over de reis zelf; dat is er nu juist zo fijn aan. Dus hier in ‘t kort:’

Q: Harde wind gehad ?
A: Ja.
Q: Windstilte ?
A: Ook.  
Q: Gezellig aan boord
A: Zeer.
Q: Dolfijen gezien?
A: ja, 200 gok ik, en bultruggen en ook een blauwe vinvis.
Re: Dat geloof ik niet !
A: Dat snap ik.
Q: Hoge golven ?
A: Lekker lang vooral !

Mensen die het stuk water kennen zeggen meestal niets en staren even naar een uitzicht van glas en beton alsof oceaan golven daar onmarkeerbaar in wolken overgaan.